
در شـــام :
«زحر بن قیس» که کاروان را به عنوان نماینده ابن زیاد هدایت می کرد در کاخ یزید سخنرانی طولانی ایراد کرد و در آن به شرح چگونگی شهادت امام حسین(ع) و یارانش پرداخت.
سپس از میان مردم، بعضی ها نسبت به اسارت خاندان نبوت اعتراض کردند و یزید ساکت و جوابی نداد. وقتی بزرگان و سران اهل شام ـ که یزید به مناسبت پیروزی خود دعوت کرده بود ـ حاضر شدند، اسراء و سرهای مقدس را نیز به مجلس آوردند. [۱] پس از درخواست مرد سرخ پوستی از اهل شام برای کنیزی گرفتن فاطمه(س) دختر حسین(ع) از یزید،[۲] و جلوگیری زینب(س) از این کار و گفتگوهای تند بین یزید و ایشان و زدن چوب خیزران بر لبهای مبارک امام(ع) بود که حضرت زینب(س) برخاست و خطبة آتشینی ایراد کردند.
زینب دختر علی بن ابی طالب ـ علیه السّلام ـ برخاست